Wykorzystanie e-recepty jako narzędzia wspierającego świadczenie usług w podmiotach ochrony zdrowia

E-recepta, wprowadzona 25 maja 2018 r. w ramach pilotażu w dwóch miastach, początkowo spotkała się z wieloma barierami (nieufność i opór wobec nowych rozwiązań IT, niekompatybilność systemów gabinetowych z platformą P1, brak odpowiedniego sprzętu komputerowego w gabinetach, nieadekwatne łącza internetowe), obecnie jest jednym z najbardziej znanych i najczęściej wykorzystywanych e-narzędzi w usługach medycznych. Jej zastosowanie nabrało specjalnego znaczenia w czasie pandemii COVID-19, kiedy wymuszona izolacja utrudniała kontakty z personelem medycznym. Pacjenci, pozostawieni bez opieki medycznej, w bardzo ograniczonym zakresie mogli korzystać z usług ochrony zdrowia. Wówczas teleporady oraz cyfrowe recepty okazały się doskonałym remedium na tak problematyczną sytuację. Właściwie to pandemii COVID-19 zawdzięczamy rozwój wielu e-narzędzi oraz rozpowszechnienie ich zastosowania. Znaczenie e-recepty dla systemu i podmiotów świadczących usługi medyczne jest nie do przecenienia. Za jej pośrednictwem zarówno do systemu, jak i do wymienionych podmiotów trafia wiarygodna i dokładna informacja (np. o ilości przepisywanych leków, o stanie zdrowia polskich pacjentów czy wysokości kwot refundacji). E-recepta to nie tylko zapis, jaki lek powinien przyjąć pacjent, lecz również zbiór danych, które wykorzystane w odpowiedni sposób mogą stanowić drogowskaz dla dalszego rozwoju usług medycznych, programów profilaktycznych i kierunków zmian w systemie opieki zdrowotnej. Artykuł przedstawia informacje z zakresu wdrożenia i stosowania e-recepty przez personel medyczny w Polsce w latach 2018-2022. Informacje zawarte w opracowaniu mogą stanowić podstawę dla kolejnych opracowań w kraju i za granicą, dla międzynarodowych komparatywnych analiz, ze względu na ich aktualność i szczegółowość. Celem artykułu jest przedstawienie stopnia wykorzystania e-recepty przez personel medyczny w podmiotach ochrony zdrowia. Dla realizacji celu wykorzystano następujące metody badawcze: analiza krytyczna literatury przedmiotu i stron internetowych prezentujących rozwiązania cyfrowe dla systemu ochrony zdrowia, analiza materiałów źródłowych i danych liczbowych Centrum e-Zdrowia (CeZ).