Brussel maakt school? Uitdagingen voor het onderwijsveld in een autonomer Brussel

Het onderwijsveld in Brussel kent overwegend een tweeledige logica: onderwijs-verstrekkers zijn of Franstalig of Nederlandstalig. De wetgever heeft dat ook stevig gebetonneerd voor het leerplichtonderwijs waardoor kinderen en ouders verplicht worden om een taalkeuze te maken, die evenwel ook omkeerbaar is. Onderwijs is een gemeenschapsmaterie waar het Gewest weinig over in de pap te brokken heeft. Een staatshervorming in de richting van grotere autonomie voor Brussel in een België met 4 gewesten en het verdwijnen van gewestoverschrijdende gemeen-schappen zou voor het onderwijsveld een aantal opportuniteiten en bedreigingen met zich meebrengen. Als we de academische oefening maken om ons een scena-rio in te beelden waarin het Brussels Hoofdstedelijk Gewest exclusief of mede bevoegd zou worden voor onderwijs, stoten we echter vooral op een lange reeks uitdagingen en obstakels. Het onderwijs tot een Brusselse bevoegdheid maken, is niet in een handomdraai te organiseren. Het is wellicht ook gewoon geen goed idee, maar dat oordeel laten we aan de lezer over. We gaan in deze tekst eerst in op de karakteristieken en uitdagingen van het Brusselse onderwijsveld, bespreken vervolgens de vraag naar tweetalig en meertalig onderwijs en maken dan de prospectieve oefening wat een overheveling van de onderwijsbevoegdheid naar het Brussels Hoofdstedelijk Gewest met zich mee zou brengen.