Neo-Liberal Kole Pazarlari

Taseronlastirma is guvencesini yok ediyor, ucretleri baski altina aliyor, sendikal hareketleri zayiflatiyor. Issizlik duzeyi yuksek ve kayit disilik yaygin ise, taseronlastirma daha yogun bir somuru yaratiyor. Isverenlerin neo-liberal dalgaya uyarak calisanlari somurme hirsi taseronlastirmayi bir oyuna donusturuyor. Isverenlerle calisanlari karsit duruma getiren tarihi yanlis tekrarlaniyor. Halbuki en azindan 2. Dunya Savasi’ndan bu yana, isverenler iscilerini fark etmeye baslamislardi. Simdi bir tersyuz olus gerceklesiyor. Isletme risklerini iscilerin gelecegi uzerinden azaltma hesabi yapanlar, “sosyal diyalog†, “guvenceli esneklik†, “isletme komiteleri†, “kuresel rekabet†vb. makyajli kavramlarla orterek bir tur ipnotizma uyguluyorlar. Kuvvetli celiskiler birlikte gelisiyor. Teknolojik degisimin ivmesi istihdam edilebilirligin surekli desteklenmesini gerektirmektedir. Ancak, isgucu piyasalarini degisime uygun cevap verebilir hale getirmek icin hic de istihdam guvencesini zayiflatmak gerekmiyor. IMF, Dunya Bankasi, AB Komisyonu ve neo-liberal teorisyenlerin kurguladiklari isgucu piyasasi, calisanlari kapana kistirmaya yonelik mekanizmalar iceriyor. Labirentin sonunda isciler kendilerini guvencesizlikle yuz yuze bulacaklar. Guvenceli esneklik duzenlemeleri isverenlerin istihdama iliskin sosyal yukumluluklerini ortadan kaldiriyor veya en aza indiriyor; is bulmayi kolaylastiracak duzenleme ve politikalarin artan maliyeti ise kamuya yukleniyor. Gercekten, tam piyasaci bir cozum soz konusu. Firsatlar isverenlere, maliyet kamuya. Bu makale guvencesizligi tum bu boyutlari ile analiz etmektedir.