Polityka zdrowotna w systemie nauk o polityce publicznej

Przedmiotem opracowania jest wskazanie na wielowątkowość problemów badanych na gruncie nauk o polityce publicznej, w tym wagę polityki zdrowotnej w wyjaśnianiu rzeczywistości społecznej po to, aby poprzez rozwiązywanie problemów o charakterze publicznym zaspokajać liczne potrzeby społeczeństwa, a wśród nich potrzeby zdrowotne. Jedną z nauk, która wyjaśnia problemy społeczne i mieści się w obszarze zainteresowań polityki publicznej jest polityka zdrowotna. Polityka ta ma, podobnie jak polityka publiczna, dwa wymiary, tzn. aplikacyjny i teoretyczny. W wymiarze aplikacyjnym istotna jest aktywność wszystkich podmiotów życia społecznego wpływająca na świadomość kształtowania zasobów zdrowotnych. Zaś w teoretycznym, czyli jako nauka - polityka zdrowotna podejmuje teoretyczne problemy związane m.in. z zaspokajaniem potrzeb zdrowotnych indywidualnych i zbiorowych ludności. Jednak w istniejących definicjach polityki zdrowotnej brak jest odniesienia do potrzeb zdrowotnych. Można jedynie zakładać, że ta kategoria występuje intuicyjnie, ponieważ trudno sobie wyobrazić liczne działania i podejmowane decyzje w celu zaspokajania przez system zdrowotny potrzeb - bez ich zidentyfikowania. W polityce zdrowotnej o charakterze praktycznym ważnym zadaniem jest nauczenie społeczeństwa odpowiedzialności za własne zachowania wpływające na zdrowie. Zagadnieniem umiejętności odpowiedzialnego, samodzielnego kształtowania zdrowia zajmuje się edukacja zdrowotna. Ten rodzaj edukacji stanowi ważny fragment działań w zakresie wdrażania polityki publicznej, ponieważ jej zadaniem jest nie tylko przekazanie wiedzy, ale też wykształcenie umiejętności dokonywania świadomych wyborów i podejmowania decyzji w celu kształtowania się społeczeństwa demokratycznego o samodzielnym sposobie myślenia. Aplikacyjnym wątkiem polityki zdrowotnej jest też poprawa zarządzania sektorem ochrony zdrowia. W tym aspekcie ważna jest organizacja procesu leczenia, która ma zapewnić warunki medyczne do wszechstronnej opieki nad pacjentem, co powinno wpłynąć na poprawę istniejących stosunków o charakterze publicznym.