Sekularny wzrost gospodarczy – wyjaśnienie zjawiska z perspektywy Austriackiej Szkoły Ekonomii

Głównym celem artykułu jest przedstawienie zasadniczo odmiennej, w stosunku do dominującej w ekonomii głównego nurtu, interpretacji zjawiska sekularnego wzrostu gospodarczego, zgodnego z Austriacką Szkołą Ekonomii (ASE). Aby móc analizować to zjawisko z perspektywy ASE, konieczne stało się skonstruowanie teoretycznej koncepcji pozwalającej na wyjaśnienie tego fenomenu, która integrowałaby różne składowe „austriackiego” modelu makroekonomicznego (m.in. czasową strukturę produkcji oraz rynek funduszy pożyczkowych i stopę preferencji czasowej). Zagadnienie sekularnego wzrostu gospodarczego zyskało na znaczeniu wraz z pracą Garrisona (2001), w której autor – choć zasygnalizował je – nie pokusił się o dokładne wyjaśnienie tego zjawiska. Model gospodarki stworzony przez niego wydaje się niekompletny i wymaga uzupełnień, które przedstawiamy w niniejszym artykule. Wzbogacenie analizy o krzywą (funkcję) produkcji i krzywą (granicę) możliwości produkcyjnych pozwala na lepszą podbudowę teoretyczną procesów wzrostowych, omawianych przez Garrisona. Z uwagi na ich specyfikę konieczne stało się jednak uzupełnienie analizy o skonstruowanie modelu wzrostu gospodarczego, który nawiązuje do tradycji Schumpeterowskiej w aspekcie nieciągłości zmian poziomu dostępnej technologii. Pozwoliło to na wyjaśnienie pojęcia sekularnego wzrostu gospodarczego w duchu tradycji myśli austriackiej.