Kierunek Rozwoju Agrobiznesu W Krajach Unii Europejskiej

Celem badań była ocena rozwoju gospodarki żywnościowej (agrobiznesu) w krajach UE. Przeanalizowano wydajność pracy w agrobiznesie w poszczególnych krajach UE na tle całej gospodarki narodowej. Następnie zestawiono tę wydajność z poziomem rozwoju społeczno-gospodarczego (mierzonym PKB per capita) krajów UE i dokonano oceny rozwoju sektora rolno-żywnościowego. Zakres czasowy badań obejmował lata 1995 i 2010, czyli lata, dla których dostępne były pierwsze oraz najnowsze dane dotyczące bilansów przepływów międzygałęziowych dla poszczególnych krajów UE. Jedną z najważniejszych metod wykorzystywanych do oceny rozwoju agrobiznesu w krajach UE była metoda input-output (nakładów i wyników). Z badań wynika, że wydajność pracy w agrobiznesie w krajach UE-12 była niższa niż w większości państw UE-15. Na różnice w poziomie wydajności pracy w agrobiznesie pomiędzy poszczególnymi krajami wpływał przede wszystkim nadmiar siły roboczej w rolnictwie. Rosnąca wydajność pracy w rolnictwie przyczyniała się do silniejszego procesu społecznego podziału pracy zarówno w rolnictwie, jak i w agrobiznesie, czyli do kształtowania się nowoczesnego sektora żywnościowego zgodnie z modelem rozwoju rolnictwa. Otwarte jednak pozostaje pytanie, czy nowe kraje członkowskie będą powielały drogę wyznaczoną przez rozwinięte państwa północnej i zachodniej Europy i opartą przede wszystkim na dużym wzroście wydajności pracy, czy jednak podążać będą zupełnie inną ścieżką rozwojową w sferze produkcji żywności.